Nie bójcie się!
Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego;
powstał, nie ma Go tu” (Mk 16,6)

Wydarzenia Paschy z Kalwarią i Pustym Grobem zamykają jeden rozdział historii ludzkości i otwierają drugi. Jezus Chrystus, Bóg – Człowiek podjął śmierć na Krzyżu i Zmartwychwstał, aby człowiek mógł żyć. Na pierwszy rzut oka jest to paradoks, żeby ze śmierci mogło rodzić się życie. Tak jest w przyrodzie, ale ta zasada dotyczy także Jezusa i nas wszystkich. Zapowiadając swoje uwielbienie przez śmierć, wiedząc, że nadeszła godzina Syna Człowieczego, powiedział te słowa: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: „Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne” (J12, 24-25). Każdy człowiek to prawo odczytuje w swoim życiu. Dla człowieka wiary rodzi się pewien imperatyw, aby oddawać swoje życie, by żyć na wieki. Tak to odczytywali męczennicy, którzy z miłości do Boga potrafili poświęcić to ziemskie życie, by zjednoczyć się z Bogiem w wieczności. Jak ja mogę oddawać życie z miłości do Boga? Każdy z nas ociera się o śmierć i to nie tylko w sensie fizycznego odchodzenia z tego świata. Śmierć w tym rozumieniu ewangelicznym to gotowość, aby utracić to, czego nie chcemy utracić, aby zrezygnować z czegoś, z czego nie chcemy zrezygnować – bo jesteśmy do tych rzeczywistości bardzo przywiązani, mają one dla nas ogromne znaczenie. W tym tkwi dynamika naszego życia duchowego, ale także naszego doskonalenia się, kształtowania woli. Umieramy więc, aby żyć. Wychodząc z utartych schematów działania, przyzwyczajeń, a także grzechów, dzięki mocy Bożej naszym udziałem jest nowe życie.

Na przeżywanie Świąt Wielkanocnych w Roku Miłosierdzia życzę Państwu doświadczenia miłosiernej miłości Boga Ojca, której obliczem jest Jezus Chrystus (MV 1). Jak to się stało udziałem Apostołów, przeżycie spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym, które jest źródłem pokoju i radości, niech będzie natchnieniem do przemiany życia. Bądźmy gotowi do bycia miłosiernym wobec bliźnich spotykanych w naszej codzienności.

Z darem modlitwy
Ks. Tomasz Czarnocki
Krajowy duszpasterz prawników